Safari
"Welk dier willen jullie het liefst zien vandaag", zei de ranger. "De leeuw", klonk het vanuit de jeep waarin we met z'n zessen zaten.
Het was 6 uur in de morgen en het
goot van de regen. "80% regen vandaag, we proberen er maar het beste van te maken", zei hij, terwijl hij regenponcho's en dekens uitdeelde.
We waren nog maar net op weg toen de ranger een groep leeuwen verderop een berg af zag lopen. Na kort overleg met andere rangers reed hij ons snel met opbollende poncho's naar de hoofdweg die
door het park liep.
Mijn beeld van een safari, rijdend door een van warmte zinderende vlakte, was meteen
omver geworpen.
De rangers verwachtten dat de leeuwen de weg over zouden steken, wat inderdaad ook gebeurde.
We zijn in het Hluhluwe Imfolozi Park. Een natuurreservaat waar de Big Five en nog veel andere dieren en vogels hun leefomgeving hebben.
Het was wel even wennen aan het verkeer in Zuid Afrika, loslopende dieren op en langs de hoofdweg, overstekende mensen en af en toe bloedstollende inhaalmanoeuvres.
Het park ligt een uur rijden vanaf Richards Bay en is een mooi groen gebied, dat 10 keer kleiner is dan het Kruger Park. De kans is groot, dat je de big five hier in een dag kunt zien.
Je mag met eigen vervoer door het park rijden. Wij kozen ervoor om met een jeep mee te gaan. De rangers kennen het gebied op hun duim en hebben onderling contact als ze interessante dieren signaleren.
Al spoedig stopte het met regenen en bleef het de rest van de safari droog.
Cheetah
Op een gegeven moment ontstond er onder de rangers weer opwinding. Vanuit de jeeps werd er in hun eigen taal over en weer geschreeuwd. We verstonden alleen "cheetah".
De ranger reed jachtig richting de cheetah, neushoorns en zebra's flitsten voorbij.
We stopten bij een plek waar een cheetah net een impala gevangen had. Terwijl hij de impala verorberde was hij op zijn hoede voor de aasgieren die hem steeds dichter naderden. Hij at zijn buik vol en zocht een plekje om te rusten. Onmiddellijk stortten de aasgieren zich op het overblijfsel van de impala, die binnen een paar minuten verdwenen was. We zaten live in een natuurfilm.
We kregen er zelf ook honger van en reden naar een plek, waar we een braai met worst, steak en verschillende salades kregen.
Op de luipaard na hebben we de Big Five gezien en nog veel andere dieren, vogels en bloemen.
Het werd een succesvolle dag mede door het enthousiasme van de rangers.
Tijdens de safari zaten we in een jeep met een Nederlands en Belgisch stel die op rondreis door Zuid Afrika waren.
Ze maakten ons enthousiast over de Panorama Route. Een route door de provincies Kwazulu-Natal en Mpumalanga met veel mooie uitzichtpunten.
Panorama route
De afstand was een beetje ver vanaf Richards Bay maar mede door het koelere weer hadden we
zin om een paar dagen het land in te trekken.
Via Ermelo en Amsterdam reden we richting Nelspruit waar we overnachtten.
De volgende dag reden we via een aantal watervallen naar het eerte uitzichtpunt, The Pinnacle. Aangekomen bij The Pinnacle was het potdicht van de mist.
Passend bij het weer bespraken we, nippend aan hete chocolademelk en een pannenkoek met een warme appelvulling, wat we het beste konden doen.
We besloten de Panorama Route in omgekeerde richting te rijden. We reden via een andere weg richting Blyde in de hoop dat de mist in de loop van de dag weg zou trekken. De mist trok weg en het
was inderdaad een mooie route.
Een paar weken voor ons hebben nicht Margriet en Rein hier een rondreis gemaakt.
Hierbij een foto hoe wij en zij het uitzicht Three Rondawels zagen.
Bij terugkomst in de marina kwam de havenmeester ons waarschuwen voor een plotseling opstekende storm vlak voor de kust. Hij adviseerde ons om extra meertrossen te zetten en de moter standby te
houden. In de haven bleek de wind mee te vallen. Op zee waren er een aantal zeiljachten in de problemen geraakt.
In Richards Bay ontmoetten we twee Nederlandse jachten, Adiejewak en Finistere die, al heel wat jaartjes langer dan ons onderweg zijn. We vertelden dat we op zoek waren naar een
nieuwe dinghy. Ko van de Finistere bood ons meteen zijn oude dinghy aan, die hij als reserve aan boord heeft liggen. We zijn er blij mee en kunnen ons voorlopig redden met deze dinghy, in
Zuid-Afrika liggen we nauwelijks voor anker.
We wachtten goed weer af in Richards Bay en vertrokken naar Durban. Durban is een van de grootste steden van Zuid Afrika.
Dankzij de ligging langs internationale vaarroutes is het Zuid-Afrika's belangrijkste vracht- en containerhaven. Voor Durban liggen tientallen grote schepen voor anker te wachten op vracht of te
lossen.
Net zoals in Richards Bay worden we ook hier ernstig gewaarschuwd voor roofovervallen, veroorzaakt door armoede. De kans op een roofoverval schijnt meerdere malen hoger te liggen dan in Europese
steden.
Vooral bij donker niet buiten lopen. Triggers zoals sieraden, camera of telefoon bij je dragen, vermijden.
Bij sommige wegen staan zelfs waarschuwingsborden om extra alert te zijn. Niet stoppen langs de weg, deuren op slot, raampje niet verder dan 5 cm open. De toon is gezet.
Ondanks alle waarschuwingen hebben we ons tot nu toe niet onveilig gevoeld. Voor grotere afstanden maken we gebruik van een taxi.
We lopen langs de boulevard van de Golden Mile, "het gouden strand" van 6 km lang.
Om de drukte van de stad te ontvluchten, wandelen we door de oudste botanische tuin van Afrika met bijzondere bomen, planten en bloemen.
De jachthaven ligt midden in de stad, dagelijks komt overbuurman Donald langs voor een praatje met zijn dochter Judy(papegaai).
De haven ligt vol afval maar de jachtclub is netjes en gezellig. We wachten hier weer op een goed weergaatje voor de volgende jump.
De temperatuur is momenteel in Durban op z'n Afrikaans gezegd, "bloedig tot buitengewoon bloedig warm".
Bedankt voor de leuke reacties.
Groeten vanaf Thalassa.