Riverside Drive Marina
 
De Thalassa is uit het water, de marina ligt op loopafstand van het gezellige centrum van Whangarei.

De stadsjachthaven in het centrum ligt vol met internationale jachten die het cycloonseizoen in de Pacific ontvluchten.
In de omgeving van Whangarei is veel te zien.

We bezoeken de waterval van 28 meter hoog, Whangarei Falls, de Abbey Caves met glowworms en een Kauri bos met museum, Kauri bomen zijn reusachtige bomen.

Dagelijks maken we een wandeling rond het havengebied, de "Hatea loop". Een wandeling van ongeveer 5 km die ook populair is bij de inwoners van Whangarei.

We brengen Rik van de Masquenada naar het vliegveld in Auckland, hij gaat voor een paar maanden terug naar België. Tijdens zijn afwezigheid kunnen wij zijn auto huren.

Hiking


Hiking is een woord dat Engelstaligen gebruiken voor een wandeling over vaak moeilijk begaanbare paden met veel klimmen en dalen, landschap dat we in Nederland vrijwel niet kennen. Walking is een woord dat gebruikt wordt voor een wandeling over makkelijk begaanbare paden over vlak of glooiend landschap.

We werden door een Canadees echtpaar Henk en Lisa gevraagd om samen een hike te doen bij Whangarei Heads, een bergachtig gebied langs de kust met mooie uitzichten.

Henk is 55 jaar geleden samen met zijn ouders en 7 broers als peuter vanuit Nederland naar Canada geëmigreerd, hij kent nog enkele Nederlandse woorden waaronder "gezellig".

Het zou een hike van 7 kilometer worden waar we volgens Lisa 2 uur over zouden doen.

De Canadezen zijn fanatieke hikers en zijn het in eigen land ook gewend, wij huppelden vol vertrouwen met hun mee. Het werd een hike van 6 uur, de zwaarste hike tot nu toe. We hadden veel plezier en pijn, ik denk dat we walkers zijn.

Voorlopig was dit onze laatste hike. We gaan voor een maand naar huis.

Naar huis


De ene helft van de kerst waren we in Nieuw Zeeland, de andere helft waren we op Urk. We vlogen via Brisbane, Australië en Abu Dhabi naar Amsterdam, 3 keer opstijgen en dalen, ook een soort hike.

Doordat het kerst was, was het extra gezellig in het vliegtuig. Hoog in de lucht zaten we aan de kalkoen en bij het uitstappen werden we door de gehele crew toegezongen. Tweede kerstdag kwamen we aan op Schiphol, het was een geweldig weerzien. Voor het eerst hielden we kleine Edith in onze armen en George sjeesde op zijn loopfietsje door de aankomsthallen.

Heerlijk om iedereen weer even te zien.

Terugblik


Tijdens de vliegreis blik ik terug op de afgelopen anderhalf jaar. We zijn langs veel landen en eilanden gevaren.
Engeland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Madeira, Canarische Eilanden, Kaap Verdië, Barbados, Martinique, Saint Vincente, Bequia, Tobago Cays, Bonaire, Curaçao, Aruba, Panama en Pareleilanden, Galapagos, Markiezen, Tuamotu, Society Eilanden, Tonga en Nieuw Zeeland.


Wat vonden jullie tot nu toe het mooist?
Daar hebben we niet echt een antwoord op, alles wat je voor het eerst ziet brengt verwondering met zich mee. Als we toch moeten kiezen staan de eilanden in de Pacific op nummer 1.
Hebben jullie slecht weer meegemaakt?
De meeste wind hebben we vlak voor Coruña gehad in het begin van de reis. We hebben hier veel van geleerd qua zeilvoering.
Konden jullie goed aan water, eten en gas komen?
In het begin maakten we ons  zorgen over voldoende water en gas aan boord. We hadden dan ook altijd behalve 200 liter water in de tank veel extra flessen water mee, toen we eenmaal wisten wat het feitelijke gebruik was tijdens een overtocht werden we daar relaxter in. We hebben ook nagedacht over een watermaker maar we merken bij medezeilers dat daar vaak onderhoudsproblemen mee zijn. Zelfs op eilanden waar de mensen afhankelijk van regenwater zijn hadden we genoeg water. Dat gold ook voor het gasverbruik, we hebben 2 gasflessen aan boord. Tot nu toe hebben we overal gas kunnen vinden.
Qua eten is het ook altijd goed geweest, we hebben eigenlijk altijd verse groente en fruit kunnen eten. Soms was de keuze aan groente wat karig, als er een bevoorradingsschip bij eilanden arriveerde betekende dat verse groente. Vlees zijn we steeds minder gaan eten, als je het koopt bij tropische temperaturen moet je het meteen consumeren. Tijdens overtochten eten we helemaal geen vlees, dan halen we onze eiwitten uit eieren en vers gevangen vis. We hebben verder altijd wel wat blikken mee. De ervaring tot nu toe is, dat op de meeste plekken waar mensen wonen er ook water, eten en gas is.
Zijn jullie weleens ziek geweest?

Geert heeft in Spanje een keer een voedselvergiftiging gehad en ik heb af en toe last van zeeziekte. We hadden met onze huisarts een kist met medicijnen samengesteld voor wat er onderweg zou kunnen gebeuren. De kist hebben we gelukkig nooit open hoeven maken.
Wanneer komen jullie weer terug?
We hopen in mei weer te vertrekken. Het plan is om via New Caledonië, Vanuatu, Torres Strait, Cocos Keeling naar Zuid Afrika te varen, dit is een afstand van 10000 mijl en daar zullen we een maand of 5 over doen, want we moeten voor november in Zuid Afrika zijn, in verband met het orkaan seizoen dat omtrent die tijd begint in de Indische oceaan
Hoe hebben jullie deze reis tot nu toe ervaren?
Het is eigenlijk allemaal heel relaxed gegaan. Sommige mensen vinden ons heel snel gaan, zelf vinden we het soms te langzaam gaan. We moeten ons naar het weer aanpassen.

We hebben zorgen gehad over mijn moeder en Geert zijn vader, ze zijn er gelukkig nog steeds. Het ontmoeten van veel verschillende mensen die we anders nooit ontmoet hadden, ervaren we als een enorme verrijking.

We zijn dankbaar dat we dit samen kunnen doen.

 

We wensen iedereen voor het komende jaar gezondheid, liefde, blijdschap, vrede, welzijn en harmonie toe.