Mosselbaai


Omdat we minimaal 40 uur goed zeilweer nodig hebben om bij de eerstvolgende haven East London te komen, lagen we ruim 2 weken in Durban.
Het weer blijft onstabiel, te veel, te weinig wind of tegenwind. Dit deel van de Zuid-Afrikaanse kust staat bekend vanwege
de sterke Agulhas-stroming die 10-15 mijl uit de kust op z'n sterkst is en er kunnen vaak koufronten met harde zuidwestenwind ontstaan. Als deze harde wind in botsing komt met de sterke Agulhas stroom, kunnen er zeer gevaarlijk hoge golven ontstaan. Als zeiler moet je soms geduld hebben.
De planning om in kleine zeiltochtjes richting Kaapstad te gaan hebben we laten varen.
Eindelijk hebben we een weervenster van tenminste 4 goede zeildagen. We vertrekken 9 december uit Durban en proberen zo zuidelijk mogelijk te komen. Toen we eenmaal de wind en stroom goed te pakken hadden bereikten we snelheden met uitschieters tot 15 mijl. Sinds ons vertrek uit Nederland haalden we op 10 december 2019, ons hoogste dagrecord van 220 mijl.
Het werd ook de natste dag, met een boek onder een dekentje lig weer.

East London en Port Elisabeth stoven we voorbij.

Ook het mooie Knysma lieten we rechts liggen omdat we daar vanwege de sterke wind en hoge deining niet in konden.
Op 11 december zeilden we  heerlijk, met het zonnetje erbij en nog steeds wat stroom mee, ter hoogte van Mosselbaai.
We kwamen in een groot dilemma, gaan we door naar Simon's Town of schieten we Mosselbaai in. Er lag volgens Predictwind een zuidwesterstorm op de loer die over 40 uur langs dit zeegebied zou komen. Volgens berekening hadden we 36 uur nodig om in Simon's Town te komen. Als we Mosselbaai binnen zouden gaan, zag het er naar uit dat we daar minstens een week moesten wachten, voor een volgend goed weervenster.
"We doen het niet, het is oversteken terwijl er een vrachtwagen aan komt denderen", zei Geert.
We voeren met een flinke wind de kleine marina van Mosselbaai binnen. Met veel kunst- en vliegwerk legden we aan, waarbij de vriendelijke Zuid-Afrikaan Pieter ons te hulp kwam.
De eerste dag in Mosselbaai hadden we een beetje spijt, dat we niet doorgevaren waren. Door de wind en de swel in de haven lagen we vreselijk aan de meertouwen te trekken en volgde er een slapeloze nacht. De volgende dag lagen we met behulp van extra autobanden en dubbele lijnen comfortabeler en gingen we op pad.

In Mosselbaai heerst een totaal andere sfeer dan in Durban, waar de boeven buiten lopen en de gewone mensen achter tralies en prikkeldraad wonen.
Mosselbaai is van oorsprong een rustig vissersplaatsje dat naar Urk ruikt en uitgegroeid is tot een aantrekkelijke vakantiebestemming, met kilometers lange witte stranden en wandelpaden. De naam Mosselbaai komt uit de tijd dat de Hollanders hier aan land kwamen.
De mosselen en oesters waren een goede afwisseling op het eten van de zeelieden.
We kunnen de mensen goed verstaan, er wordt overwegend Zuid-Afrikaans gesproken. Pieter rijdt met Geert een rondje door Mosselbaai en wijst hem op punten, die een bezoekje waard zijn
terwijl ik even in mijn uppie door het centrum struin. We hebben geen spijt meer dat we hier
naar binnen zijn gegaan.

Om de beenspieren te oefenen lopen we dagelijks een  mooie route van ongeveer 5 kilometer, langs de kust, richting de vuurtoren en via het stadje terug naar de marina. Op een van de wandelingen stuitten we tot onze verrassing op, ik verzin het niet, "The Urk House". Het is gebouwd in 1904 en volgens de beschrijving, in de stijl van veel gebouwen op Urk.
Op de begane grond is een restaurantje. Alleen de gevel komt ons bekend voor, daarvan vind je er nog veel in het oude gedeelte van Urk.
Zelf ben ik ook onder zo'n gevel opgegroeid. Heel bijzonder om dit in Zuid-Afrika tegen te komen. Het gebouw staat trouwens te koop.

Simon's Town


Op 21 december vertrokken we samen met Noorse en Amerikaanse zeilers richting Simon's Town, om gebruik te maken van 2 dagen goed zeilweer.   
Voor ons was het een dubbel speciaal moment toen we voorbij het Zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika, Kaap Agulhas zeilden.
Precies op dat moment werd onze kleinzoon Frans gedoopt. We voeren een paar mijl uit de kust en hadden even internetbereik. We konden de doop live meeluisteren via kerkomroep terwijl de zeerobben om de boot doken.
Het was ook speciaal omdat de Indische Oceaan over ging in de
Atlantische Oceaan. Vanaf dit moment zeilen we voor het grootste deel een Noordelijke koers terug naar huis.

Op 23 december kwamen we aan in Simon's Town. Simon's Town is een marineplaats en een van de oudste stadjes van Zuid-Afrika. 
Het ligt op een half uur rijden van Kaapstad. We liggen hier met veel andere internationale zeilers, met bijna allemaal dezelfde koers richting St Helena. Het vlootje wordt steeds groter.
De plaats is vooral bekend om de pinguïn kolonie bij Boulders Beach,
een strand met grote rotsblokken. Het blijft een grappig gezicht om de dieren al waggelend over het strand te zien lopen.

Kerst en Oud en Nieuw


Op kerstavond belandden we in een kleine Katholieke kerk, waar in het Engels bekende kestliedjes gezongen werden. Ons kerstdiner en oudejaarsavond bestond uit een gezellige potluck en braai met medezeilers.
De Noor Jon Petter van de Vilja, blies op een grote schelp die fungeert als scheepshoorn, het nieuwe jaar in.
 

We wensen iedereen een voorspoedig 2020

Bedankt voor de leuke reacties

groeten vanaf de Thalassa, Simon's Town, ZA